روند فقر تغذیه درخانوارهای دارای کودک مناطق شهری و روستایی استان کرمان: رویکرد نسلی (91-1363)

  زمینه: تغذیه و دسترسی به آن یکی از ابعاد مهم در تحلیل فقر از دیدگاه چند بُعدی است. اندازه­گیری شاخص­های فقر تغذیه در آگاه کردن برنامه­ریزان از اثرات توزیعی راهبردهای سیاستی رفاه خانوار و کودک، مهم است..   هدف: مطالعه به منظور بررسی روند فقر تغذیه در خانوارهای دارای کودک استان کرمان طی دوره زمانی 91-1363 انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه روند در سال1393 در استان کرمان انجام شد. کالری تغذیه خانوار و شاخص فقر "فوستر، گریر، توربک" با استفاده از داده­های پیمایش هزینه- درآمد خانوار، روند فقر تغذیه خانوارهای دارای کودک در مناطق شهری و روستایی بررسی شد. دوره کودکی به چهار گروه سنی تقسیم ­و داده­ها براساس نسبت، شکاف و شدت فقر تحلیل شدند.   یافته­ها: نرخ فقر تغذیه درخانوارهای شهری و روستایی دارای کودک در گروه­های سنی مختلف با نوسان­هایی همراه بود. بالاترین میزان­فقر تغذیه خانوارهای شهری و روستایی استان در سال 1388 مشاهده شد. در اغلب سال­ها، هم در مناطق شهری و هم روستایی، نرخ فقر تغذیه گروه سنی صفر تا پنج ساله پایین­تر از سایر گروه­ها بود و در اغلب گروه ­ ها نرخ و شدت فقر تغذیه در جمعیت­های روستایی استان بیش­تر از مناطق شهری بود.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، برنامه­ریزان استانی و منطقه­ای باید در مورد کاهش فقر تغذیه در جمعیت­های روستایی استان بیش­تر تأکید کنند.